หากให้เพื่อนชาวพัทลุงระบุรายชื่อร้านอาหารยอดนิยม บวกเพิ่มด้วยการขอวิวดีๆ เลิศๆ ในช่วงพระอาทิตย์ตก เชื่อได้ว่าร้อยทั้งร้อยจะต้องเอ่ยนาม “ร้านวิวยอ” แถบทะเลน้อยแบบพร้อมเพียงกัน เรียกได้ว่า ยืนหนึ่งทั้งรสชาติอาหารและบรรยากาศ . วิวยอเริ่มเปิดร้านพร้อมกับรีสอร์ทมาตั้งแต่ 5 ปีที่แล้ว ในตอนนั้นพัทลุงยังไม่เด่นในแง่ของการท่องเที่ยว ชาวพัทลุงเองก็แอบน้อยใจหน่อยๆ ว่า เป็นจังหวัดทางภาคใต้ทั้งทีแต่กลับไม่มีพื้นที่ติดทะเลเลย กระนั้นเสน่ห์อันงดงามที่ไม่เหมือนที่ใดอย่างวิวยอยักษ์แถวบ้านปากประนี่ล่ะที่ช่วยส่องประกาย กลายเป็นภาพจำที่นักท่องเที่ยวต่างพากันปักหมุดหมาย เพื่อมาเห็นถึงวิถีชีวิตชาวประมงที่อยู่คู่เคียงกับความงดงามอันยิ่งใหญ่ของธรรมชาติ คลองปากประถือเป็นคลองธรรมชาติขนาดใหญ่ที่ไม่ต่างอะไรกับแม่น้ำ โดยรับน้ำจากเทือกเขาบรรทัดและที่ตั้งของบ้านปากประก็อยู่ในทำเลดีที่ชุมนุมของปลาลูกเบร่ หรือ ปลาซิวแก้ว ทำให้ชาวประมงสร้างเป็นยอยักษ์ขนาดใหญ่เพื่อช้อนปลาเหล่านั้น โดยไม่ต้องอาศัยเหยื่อล่อใดๆ เมื่อได้สถานที่ที่มอบวิวอันยิ่งใหญ่และเปรียบดั่งสัญลักษณ์ท่องเที่ยวของจังหวัด ร้านวิวยอจึงอยากนำเสนอความเป็นท้องถิ่นตั้งแต่การเลือกใช้วัสดุไม้ กลมกลืนกับสภาพแวดล้อมอย่างไม่แปลกแยก โดยเริ่มกิจการไปพร้อมๆ กับ 6 ห้องพักที่มองเห็นวิวยอยักษ์เช่นกัน บรรยากาศริมน้ำกับโต๊ะประมาณ 60 โต๊ะที่มองไปทางไหนก็รู้สึกได้ถึงความอบอุ่นของคนไทยแบบครอบครัวใหญ่ ทางร้านต้องการให้ที่นี่เป็นเหมือนห้องรับแขกที่สามารถรองรับคนได้ทุกกลุ่ม ตั้งแต่ชาวบ้านที่เพิ่งเสร็จกิจจากงาน จนถึงผู้หลักผู้ใหญ่ที่อยากมาจัดงานเลี้ยง ที่นี่ก็มีห้องประชุมอย่างดีไว้รองรับ สายลมจากสายน้ำพัดพาความเย็นให้โซนเอาท์ดอร์ของร้านแน่นขนัดไปเกือบทุกโต๊ะ มองไปเห็นเหล่ายอยักษ์ที่ยังมีชาวประมงคอยกระดกขึ้นลงทุก 5 – 10 นาที ทางร้านจะรับปลาลูกเบร่ของชาวประมงเหล่านั้น รวมถึงกุ้งตัวโตๆ เนื้อแน่นๆ และปลาต่างๆ ที่ชาวประมงจับได้มาทำอาหารให้ลูกค้า เรียกได้ว่า ช่วยอุดหนุนชุมชน และทำให้ผู้บริโภคได้อิ่มหนำกับอาหารสดๆ วันต่อวัน ใกล้โพล้เพล้ เสียงเพลงดนตรีเพื่อชีวิตที่เล่นกันสดๆ ก็พร้อมขับกล่อมให้ทุกคนซึมซับกับบรรยากาศ เราได้ยินเพลง “ทะเลน้อย” เป็นครั้งแรก แม้ฟังเนื้อหาแล้วรู้สึกทึมเทา แต่ก็น่าสนใจจนต้องตามสืบได้ว่าศิลปินต้นแบบคือ วงแฮมเมอร์ วงในตำนานขวัญใจของคนใต้ทุกคน อาหารแนะนำแบบชาวพัทลุงแท้ๆ เราเลือก “แกงน้ำเคยยอดหวาย” ซึ่งไม่เคยกินจากที่ไหนมาก่อน และเป็นเมนูหารับประทานยาก เพราะวัตถุดิบคือ เคยปลา ซึ่งไม่ค่อยมีคนทำขาย เมนู “แกงน้ำเคย” มีที่จังหวัดนครศรีธรรมราชและพัทลุง ซึ่งขึ้นชื่อเรื่องความหอมและอร่อย ในขณะที่คนสุราษฎร์ฯจะเรียกแกงชนิดนี้ว่า “แกงเคยปลา” ส่วนคนแถวสงขลาจะใช้ “น้ำเคย” นี้ราดข้าวยำเสียมากกว่า ใครที่เคยชิมแกงไตปลาก็อยากให้ลองเปิดใจให้เมนูนี้ดู วิธีทำน้ำเคยทำจากปลาน้ำจืดที่ตาย ซึ่งภาษาใต้เรียกว่า พอง มาถนอมอาหารด้วยการต้ม จากนั้นตำให้ละเอียดทั้งตัว ปั้นเป็นก้อนแล้วนำไปตากแดด จนได้ที่แล้วจึงค่อยเอามาทำน้ำแกง สีที่ได้คล้ายกะปิ แต่น้ำจะออกใสกว่า จากนั้นจะนำยอดอ่อนของหวายมาตำให้ละเอียดรวมกันแล้วต้มไป ยอดหวายเพิ่มรสชาติความขมฝาดเฝื่อนตัดกับความเค็มของน้ำเคย ใส่กับปลาย่าง และมะเขือเปราะ มีผักสดแนมมาแกล้มด้วย ส่วนตัวชิมแล้วคิดว่า อาจจะไม่แซ่บเท่าแกงส้ม แต่เป็นเมนูแปลกใหม่มาก ...